Biogram Jana Taszki Koniecpolskiego h. Pobóg
herb Pobóg Po raz pierwszy źródła wymieniaja go 3 stycznia 1426 r. Miasto Kazimierz dało wówczas podwody Niklonowi służebnikowi pana Taszki. Podwody te należały się Taszce jako [servitori reginae]. Służba na dworze królowej przysporzyła mu wkrótce kłopotów. Jan Długosz opisując zjazd Władysława Jagiełły z Witoldem we wrześniu 1427 r. w Horodle podał jako główny temat obrad oskarżenie królowej Zofii o "niegodne związki" z niektórymi rycerzami, wśród których wymieniony został także Jan Koniecpolski. Udało mu się zbiec i uniknąć kary. 1 września 1428 r, był w Nowym Korczynie, gdzie razem z rodzicmi i bratem otrzymał starostwo lelowskie. Jego przydomek Taszka można łączyć z taszką, czyli ochroną uda w postaci metalowej płytki doczepianej do fartucha folgowego, która pojawiła się jako część zbroi płytowej w 2. ćwierci XV w. Przydomku tego używal przede wszystkim jako młody człowiek, jeszcze przed objęciem funkcji kanclerza. Przylgnął on jednak trwale do jego osoby, i po śmierci bowiem był tak określany.
Jan rozpoczął karierę w kancelarii królewskiej. W 1427 r. był już relatorem dokumwntu królewskiego, w której to roli występował potem wielkokrotnie. Po przewie wywołanej skandalem pojawił się u boku króla ponownie w 1430 r.; m. in. świadkował 21 października w Trokach na dokumencie potwierdzającym przywileje biskupstwa wileńskiego. W 1431 r. wymieniony został z tytułem sekretarza i doradcy Władysława Jagiełły....Między 15 XI a 19 XII 1433 został mianowany kanclerzem królestwa po śmierci Jana Szafrańca z Łuczyc. ...Władysław Jagiełło żywił dużo sympatii do potomków Jakuba Koniecpolskiego, czego wyrazem były liczne nadania. W 1431 r. Jan otrzymał miasto Kulików oraz wsie Zboiska, Międzyhorce i Milatyn w ziemi lwowskiej jako zastaw za 300 grzywien. W 1436 r. nabył wieś Karniów k. Krakowa i części w Wilkoszewicach w ziemi sieradzkiej. Jan Taszka pomnożył swój majątek za Władysława III, uzyskując korzystne zapisy pod pożyczki udzielone królowi na potrzeby wojny. W 1441 r. otrzymał dom na wzgórzu wawelskim, w 1442 r. król zapisał mu 1000 grzywien na mieście Żuków i wsiach Żukocin i Bohorodycze, i 400 grzywien na wsi Bortatyn na Rusi. W 1443 Jan Taszka nabył Górkę Kościelnicką i Mikluszowice niedaleko Krakowa. Kupił też wójtostwo sieradzkie z wsią Wiechucice za 1000 grzywien w 1445 r. Koniecpolscy stali się też posiadaczmi Wojsławic w Sieradzkiem. Od Kazimierza Jakiellończyka w 1450 r. otrzymał Tuligłowy w ziemi przemyskiej. W latach 1451-1452 była starostą dobrzyńskim.
...Jako kanclerz trzech królów - Władysława Jagiełły, Władysława III i Kazimierza Jagiellończyka - Jan Koniecpolski uczestniczył w najważniejszych wydarzeniach politycznych. Zapewne towarzyszył Jagielle w ostatniej podróży na Litwę i do Gródka, gdzie król zmarł, był więc najpewniej świadkiem śmierci Jagiełły i odbiorcą jego testamentu politycznego. W okresie małoletności Władysława był jednym z opiekunów Królestwa. W dokumencie przedkoronacyjnym Władysława wystąpił jako jeden z poręczycieli monarchy, że po dojściu do lat potwierdzi on wolności i przywileje szlachty. Po śmierci Jagiełły Jan znalazł się w obozie Oleśnickiego. Obarczony odpowiedzialnościa za rządy tego obozu był obiektem zamachu zorganizowanego przez Spytka z Melsztyna na zjeździe z Nowym Mieście Korczynie w maju 1439 r. Być może jednak Spytek kierował się nie tyle postawą polityczną Jan Taszki co jego powiązaniami rodzinnymi z Oleśnickimi. Trzy lata wcześniej bowiem, grupa oligarchów usunęła z urzędu podsędka krakowskiego Jakuba Pieniążka z Iwanowic, szwagra Koniecpolskiego, w maju 1436 r.
Koniespolski na zjeździe w Kieżmarku podczas rokowań polsko-węgierskich reprezentował obóz dworski.... Wspólnie z Oleśnickim i grupą możnowładztwa małopolskiego był organizatorem i wykonawcą przymierza polsko-węgierskiego skierowanego przeciwko Turkom i Tatarom. On i kasztelan sandomierski Piotr z Kurowa prowadzili rozmowy z ambasadorami węgierskimi w sprawie elekcji Władysława III na tron wegierski. Towarzyszył elektowi w rozpoczętej w końcu kwietnia 1440 r. wyprawie na Węgry po koronę. Był świadkiem jego koronacji na króla Węgier 17 lipca w Białogrodzie. Przebywał u boku króla przez cały okres wojny domowej na Wegrzech oraz wziął udział w wyprawach antytureckich. Prawdopodobnie nie wziął udziału w bitwie pod Warną. Po koronacji Kazimierza Jagiellończyka 25 lipca 1447 r. zachował stanowisko kanclerza (razem z Piotrem Wodą podkanclerzym). Był pełnomocnikiem do ustalenia rozejmu z miastami: Wrocławiem, Namysłowem i Środą Śląską, zawartego w Wieluniu na 10 lat. W sierpniu 1448 przyjmował w Kamieńcu Podolskim hołd Piotra, wojewody mołdawskiego. W 1454 r. relacjonował dokumenty inkorporacji Prus do Korony i nadania przywilejów dla ziem pruskich. W kwietniu tego roku razem z biskupem poznańskim Andrzejem Bnińskim przyjmował w imieniu króla przysięgę od dostojników świeckich i duchownych oraz przedstawicieli miast pruskich. Nazwisko Koniecpolskiego wymienione zostało w aktach hołdowniczych ziemi chełmińskiej, miasta Gdańska, prałatów, rycerstwa i większości miast dolnopruskich z Królewcem na czele. Uczestniczył w botwie pod Chojnicami (18.IX.1454), z której ledwo uszedł z życiem. Wziął udział w zimowej wyprawie na Prusy.
Zmarł 26 marca 1455 r. Taką datę podnao na spiżowej płycie nagrobnej w Wielgomłynach, ufundowanej po 1475 r. przez wdowę i syna Jakuba. Wiadomości o miejscu śmierci i pochówku nie podaly żadne źródla. Po śmierci męża, Dorota i jej syn Jakub stworzyli fundację anniwersarzową Koniecpolskich w katedrze wawelskiej. Może więc zmarł w Krakowie i tu został pochowany. W Wielgomłynach istniał wówczas jedynie drewniany kościół, dopiero w 1465 r. stanął tu z fundacji Koniecpolskich kościół murowany p. w. św. Stanisława.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Żródło: Alicja Szymczakowa - Szlachta sieradzka w XV wieku Magnifici et generosi, Wydawnictwo Uniwersytetu Lódzkiego, Łódź 1998